Hotel Moselpark, opzettelijke misleiding

We waren al drie keer in hotel Hochsauerland in Willingen geweest. Supergrote kamers, prima verzorging, mooi zwembad, prachtig restaurant, en een massage bij de prijs inbegrepen. Maar ja, Willingen kenden we onderhand al en de omgeving ook. Laten we nu maar wat anders zoeken om de verjaardag van Anny te vieren. Nederland? Ja, Limburg bijvoorbeeld, Zeeland, Drenthe, de Veluwe. Maar toch, Duitsland blijft ons trekken. Bovendien kun je dan weer eens testen hoe je je in de taal kunt redden. Al ettelijke keren vertoefden we aan de Moezel. In een tentje op de camping, in pensions, in een hotel. Dat tentje stond in Traben Trarbach, vanwaar we ook een kijkje namen in Bernkastel. Nadien kwamen we daar vaker, het stadje blijft ons boeien. Zoeken op internet. Aan hotels in Bernkastel en omgeving geen gebrek. Een beetje luxe stellen we wel op prijs en daarom kozen we voor Hotel Moselpark, begiftigd met vier sterren. Goed verzorgde website en een snelle reactie op ons verzoek een week halfpension aan te bieden voor twee paren, want Truus, zuster van Anny, en haar vriend Klaas zouden meegaan.

Het werd een tamelijk dure liefhebberij, want 494 euro per persoon halfpension van 28 oktober tot 4 november 2006. Maar daar had je dan ook wat voor, volgens de fraaie folder die we ontvingen. ‘Erholen und geniessen’.  ‘Mit Schwung zum Vergnügen’. Van het eerste ogenblik af zouden we ons er thuis voelen, zei de Duitse folder ook nog. En: laat u zich van top tot teen verwennen. Ons ontbijtbuffet dat niets te wensen overlaat, zorgt voor een goed begin van de dag. Ontdek onze culinaire hoogtepunten in restaurant ‘Olivenhain’. En zo voorts en zo verder. Mooie foto’s van de kamers, het restaurant, het zwembad sieren de folder. Nou weet je dat bedrijven zich altijd van hun mooiste kant laten zien, dus je moet teksten met een korreltje zout nemen, maar foto’s kunnen moeilijk liegen.

Moselpark
Chaotische drukte in een tot eetzaal gepromoveerde of gedegradeerde Mosellandhalle. Toch werden wij geacht ons hier thuis te voelen.

Chaos troef
En dat deden ze eigenlijk ook niet. Alles zag er redelijk verzorgd uit. Kamers, zwembad, restaurant, kegelbaan, fitness-toestanden. De hal is een beetje armzalig, maar daar val je niet over als je vol verlangen uitziet naar al wat Moselpark volgens website en folder te bieden heeft. Maar dat viel tegen. Erg tegen. Het mooie restaurant, daar mochten we niet in. Af en toe stond de deur weliswaar open, maar er viel niets te halen. Lege stoelen, leeg buffet, lege tap. Het hotel was helemaal vol, de kamers waren alle bezet. En om al die gasten tegelijkertijd aan eten en drinken te kunnen helpen, was het restaurant te klein. Maar Moselpark heeft een uitwijkmogelijkheid. Aan het hotel is de Mosellandhalle verbonden, een grote zaal met groot podium, waar waarschijnlijk regelmatig zang-, muziek-, toneel en andere voorstellingen worden gepresenteerd. De hal stond vol met stoelen en gedekte tafels en daar waren het ontbijt en avondeten.

 Het was de week van de herfstvakantie in België, de week bovendien waar Allerheiligen in valt (1 november). Daardoor krioelde het van de Belgen, vooral Belgische gezinnen met kleine kinderen. En dat rommelde door elkaar heen, duwde elkaar opzij, chaos troef. Kinderen pakten zowel ’s ochtends als ’s avonds etenswaren van het buffet, bekeken wat het was en legden het terug. Niet altijd natuurlijk, maar dikwijls. Kinderen mag je dat eigenlijk niet eens kwalijk nemen. Maar de ouders bleven, op uitzonderingen na, zitten waar ze zaten. Kennelijk blij dat ze eens een weekje meer tijd voor zichzelf dan voor de kinderen hadden. In dat tumult moesten wij ons ‘erholen und geniessen’ en ons voelen als thuis, zoals de folder belooft.

We hebben dat een paar dagen aangekeken, wel wat gemopperd tegen een obertje dat ons maar niet wilde begrijpen, totdat we dinsdag maar eens in gesprek kwamen met een paar leidinggevende vrouwen van het hotel. Dat gebeurde in het restaurant waar immers toch geen kip was. Ze erkenden het probleem, ze verontschuldigden zich en gaven na enig aandringen toe dat ze van de te verwachten grote drukte op de hoogte waren toen ze ons de brief schreven waarin ze onze boeking bevestigden. Ze gaven ook toe dat ze ons van die drukte op de hoogte hadden moeten stellen, omdat ze immers bij lange na niet konden voldoen aan wat in de folder en op de website wordt beloofd. Ze boden genoegdoening aan. Wiedergutmachung. Ofschoon er eigenlijk niets goedgemaakt kon worden, namen we toch maar het aanbod aan van vijftien procent korting op de prijs van ontbijt en avondbuffet, die samen werden gewaardeerd op 29 euro per persoon per dag, dus 116 euro voor ons vieren. Vijftien procent daarvan is 17,40 euro per dag.        
De drukte in de eethal kwam je ook tegen in het zwembad. Voor kinderen zijn Bernkastel en omgeving al gauw  vervelende oorden, zeker in de herfst als een beetje winkelen, slenteren, een boottochtje de enige alternatieven zijn. Dus krioelde het uiteraard ook in het zwembad van de kinderen. Van enige ontspanning voor anderen kon ook daar geen sprake zijn. Ook die belofte van de folder kon Moselpark niet waarmaken. Maar er was ook nog een kegelbaan. Daar zou ook vertier mogelijk kunnen zijn. We namen er een kijkje. Maar kegelen deden we niet. Dat mochten we niet. We hadden geen turnschuhe, geen gymschoenen meegenomen en die hadden we toch moeten hebben, zo beval ons een bordje. Je kon ze ook niet lenen of huren.  

Absichtliche Irreführung
Opnieuw een flop dus. Al wat het hotel in de folder beloofd had, kwam niet uit. Maar misschien zou nog een pleistertje op de wonde mogelijk zijn, want het hotel beloofde in de folder bij het afscheid een kleine verrassing. We rekenden af, pakten de koffers en andere spullen, staken de hand op ten afscheid en gingen naar huis. Zonder verrassinkje. Het verraste ons niet. Want een hotel dat er al die dagen met de pet naar had gegooid, zou bij het afscheid uiteraard ook niet waarmaken wat het beloofd had.
Op 11 november stuurden we het hotel een email met onze ervaringen, onze klachten. De reactie bleef even uit, maar er kwam een brief. Vol met verontschuldigingen, met uitleg over de herfstvakantie in België, over een contract met een Belgische reisorganisatie, maar met geen verklaring waarom ons niet tevoren en op tijd geschreven was wat ons te wachten kon staan. De brief stak in een zwaar postpakket met vier flessen wijn,  de afscheidsverrassing die we nog tegoed waren.   

Op 27 november hebben we daar per email op geantwoord met als conclusie dat van de zijde van Moselpark sprake was van absichtliche Irreführung: opzettelijke misleiding. Moselpark reageerde niet meer. Zelfs niet met de wetenschap dat we op 11 november hadden aangekondigd onze ervaringen te presenteren op website www.wimklaassen.nl .
We hebben nog even gewacht, maar nu is het zo ver.