Droeve lot Vluchtelingenwerk Heusden

 

Deze brief schreef ik in het Brabants Dagblad, Langstraat, van 4 augustus 2015.

 

In 1980,  ver voordat Vluchtelingenwerk Nederland in Drunen, laat staan in wat nu de gemeente Heusden heet, een afdeling had, kwamen in Drunen Vietnamese bootvluchtelingen wonen. Van twee Vietnamese families werden mijn  vrouw en ik gastgezin. Dankzij de Stichting Graag Gedaan konden de woningen fatsoenlijk worden ingericht. En waar  nodig en mogelijk stak de afdeling sociale zaken van de gemeente een helpende hand toe. Geen probleem.

De zorg voor vluchtelingen in de gemeente is nu het werk van Vluchtelingenwerk, daartoe geholpen door vrijwilligers die onmisbaar zijn. Dat bespaart op de kosten en maakt Vluchtelingenwerk minder sterk financieel afhankelijk van de subsidie van de gemeente die het geld ook niet voor het opscheppen heeft, of schijnt te hebben. 

 Vluchtelingenwerk houdt kantoor in de Voorste Venne in Drunen. En de ontmoetingsplaats voor vluchtelingen is de vroegere mavo in Vlijmen, eigendom van de gemeente, waar ook de opslag is van meubels en andere spullen die mensen nu eenmaal nodig hebben als ze ergens willen wonen. Geen probleem ?.Ja, toch een probleem. Want in zijn bezuinigingswoede heeft het gemeentebestuur beslist dat het mavo-gebouw gesloopt moet worden. En vanaf nu niet meer door Vluchtelingenwerk gebruikt mag worden. Is er een alternatief ? Nee. Bezuiniging en andere inzichten hebben de gemeente ook doen besluiten dat Vluchtelingenwerk het kantoor in Drunen moet ontruimen. En wel zo snel mogelijk. Is er een alternatief ? Nee. En dus is Vluchtelingenwerk in de gemeente Heusden binnenkort dakloos. Want waar vind je een geschikt ander onderkomen ? Dat leek er ooit in Drunen te zijn, kantoor, ontmoetingsruimte en opslag onder hetzelfde dak. Maar de gemeente weigerde de daarvoor onmisbare helpende hand toe te steken.Dat past in wat tegenwoordig gemeentelijk beleid is: bejaardensoos Hunenhof Drunen weg uit de Voorste Venne, bejaardensoos Elshout weg uit de Elshof. Gemeentehuis Drunen sluiten voor de burgerij. Gymzaal Heusden slopen.

Het droevige is dat geen van de politieke partijen die de gemeenteraad vormen in hun verkiezingsprogramma sluiten en slopen hebben aangekondigd. Eerst stemmen binnenhalen en dan zien we wel. En dus mag je nu ook niets verwachten ten gunste van de vluchtelingen die nu eenmaal onder ons zijn komen wonen. En blijven komen. In de gemeenteraad vormen plaatselijke partijen de overgrote meerderheid, met een ruime sortering van leden die in de afgelopen jaren gemakkelijk van de ene partij overstapten naar een andere. En ook in het wethouderscollege hebben die partijen het voor het zeggen. Daar zit weliswaar een vleugje PvdA in, maar voor socialisme koop je tegenwoordig ook al niks meer.

-------

In het Brabants Dagblad van 17 februari 2016 schrijft Dik de Joode een artikel over Vluchtelingenwerk Heusden en zijn vrijwilligers. Een, zoals gebruikelijk in de krant van tegenwoordig, voorzichtig artikel zonder enige kritische noot. Vluchtelingenwerk heeft in de Burgemeester van der Heijdenstraat in Drunen een andere kantoorruimte bemachtigd in een deel van een pand van Woonveste. Het huisnummer ontbreekt, maar was ook niet nodig geweest als gewoon geschreven was dat het gaat om het vroegere mortuarium van bejaardencentrum Zandley (voorheen Jacobushof geheten). Huiver voor het woord mortuarium? En waarom  niet herinnerd aan de reden waarom Vluchtelingenwerk moest verhuizen ? En waarom niet nog eens uitgelegd waarom de meubelopslag moest worden opgeheven?  Het zou hebben onderstreept dat de gemeente Heusden er behagen in schept om organisaties en instellingen te laten roeien met riemen die niet voorhanden zijn. Maar goed, Vluchtelingenwerk  is er wat de kantoorruimte betreft in ieder geval in geslaagd zijn eigen boontjes te doppen.

----

Met enige tevredenheid en een beetje feestelijk heeft Vluchtelingenwerk 19 februari 2016 zijn kantoor officieel laten heropenen door wethouder Margo Mulder. De wethouder notabene die weigerde enige hulp te bieden toen Vluchtelingenwerk in de Grotestraat in Drunen een pand had gevonden met voldoende ruimte voor kantoor, meubelopslag en ontmoetingsplek voor vluchtelingen. Haar houding paste in het beleid van de gemeente om vooral  niet mee te werken aan huisvesting van welke organisatie dan ook. Waarom had Vluchtelingenwerk haar uitgenodigd.?  Misschien onder het motto 'je kunt beter smeren met stroop dan met azijn.'   

Op zondag 13 maart 2016 werd Margo Mulder bij VanHorenZien geïnterviewd door Stefan Korthout en Koen van Bokhoven. Zij kreeg en nam volop de gelegenheid te vertellen over wat het gemeentebestuur van plan is te presteren op het gebied van asielopvang. Het woord Vluchtelingenwerk kwam niet over haar lippen. ook de vrijwilligers vergat ze. Ik uitte mijn verbazing daarover op facebook. En dat schudde de gemeente wakker. Ene Bas Schel van de afdeling communicatie reageerde door mij te vragen mijn 'contactgegevens' aan de gemeente door te geven. Want de wethouder wilde wel met mij praten. De toon van de  mij onbekende Schel was mij te amicaal (Hoi Wim) en ik verweet hem dat hij niet de moeite had genomen zelf achter mijn telefoonnummer, emailadres en website te komen. En jawel, hij belde me, verontschuldigde zich en vroeg of ik de wethouder wilde ontmoeten. Ik had, en heb, daar geen behoefte aan.  

Toch is wethouder Margo Mulder bij ons thuis geweest. Ze belde zelf. "Zeg maar Wim". Zo begroette ik kaar dinsdagmiddag 22 maart 2016. We hebben een interessant gesprek gehad, waarin ze er enkele keren de nadruk op legde dat het gemeentebestuur er van overtuigd is dat opvang van vluchtelingen niet mogelijk is zonder de inzet van veel vrijwilligers. "Dit had ik bij VanHorenZien moeten vertellen." Ze luisterde geboeid naar onze ervaringen sinds 1980 met onze Vietnamese bootvluchtelingen, hun gezin en nazaten. Ze vroeg Anny en mij contact met haar op te nemen als we tips zouden hebben over de opvang en begeleiding van de vier keer honderd vluchtelingen waar de gemeente de deur voor open wil zetten.   

Verrassend nog was haar mededeling dat de gemeente met 18.000 euro voor Vluchtelingenwerk over de brug was gekomen ter medebekostiging van verbouwing en inrichting van mortuarium tot kantoor.