'U moet in Vlijmen zijn'.

Gegevens

Dit is mijn bijdrage aan de editie de Langstraat van het Brabants Dagblad op 27 juli 2016.  

“U moet in Vlijmen zijn. “

Het interview met de scheidende gemeentesecretaris Hans van der Ven kent een paar leuke uitsmijters. Het mag volgens hem niet voorkomen dat een burger die zich in het gemeentehuis in Drunen meldt te horen krijgt “U moet in Vlijmen zijn.” Welnu, dat gebeurt natuurlijk wel. Ofschoon ik wist dat ik voor mijn nieuwe paspoort niet in Drunen terecht kon, meldde ik mij er toch aan de balie die om een of andere reden tegenwoordig frontoffice heet. Even testen wat de reactie zou zijn.  Natuurlijk werd ik naar Vlijmen verwezen. Mijn antwoord dat ik niet wist waar het gemeentehuis in Vlijmen staat, leverde als dienstbetoon een plattegrondje op. Dat herhaalde zich bij de verlenging van het rijbewijs. 

Een andere uitspraak van  Hans: “Niet de regels moeten centraal staan, maar de vraag van een inwoner.” En “De overheid moet veel minder betuttelend worden. “ Ik heb een daaraan tegengestelde ervaring. Ik ken een echtpaar dat zijn vijftigjarig huwelijksfeest elders in het land vierde met een week vakantie. Het echtpaar wist dat de gemeente bij gouden huwelijken met een fles wijn en felicitaties komt. Om te voorkomen dat een ambtenaar op de huwelijksdag aan de gesloten deur zou komen, belde de man dat op tijd door naar de ambtenaar die dit soort zaken regelt.  De reactie was : “We kunnen de fles afgeven bij de buren.” Maar omdat geen van de buren weet had van het huwelijksjubileum vroeg de man of het cadeau een week later kon worden bezorgd. “Nee, dat gaat niet.”   Toch belde de ambtenaar later terug met de blijde mededeling dat het cadeau de volgende maandag gebracht zou kunnen worden. Maar een afspraak over het tijdstip was niet mogelijk.  Regels zijn regels.

Verheugend was wat Hans vertelde over de werklust van de ambtenaren. Hij zal daarin ongetwijfeld gelijk hebben. Maar de vraag is of ze kunnen rekenen. We worden de laatste tijd overstelpt met berichten over overschrijdingen van kosten of andere noodzakelijke aanvullende kredieten. Al zullen voor dat laatste de mensen die ons schijnen te vertegenwoordigen in grote mate verantwoordelijk zijn.